27 haftalık 700 gr doğan prematüre bebek MERT !
İnstagram'da yeni takip etmeye başladığım ve yazdığı yazılarla , paylaştığı resimlerle insanı derinden etkileyen bir anne . Belki anne olmayanlar anlamaz diyebilirsiniz ama ben daha 18 yaşında olmama rağmen çok etkilendim yazdıklarıyla ..
Mert'i annesi ve babasının belki en çok ihtiyaçları olduğu şey sabır'dı. Sabır sabır sabır ! Çünkü o daha çok küçüktü.. Bakmaya , dokunmaya bile korkar insan .. Minicik savaşçı Mert diyorum ben ona. 700 gr ağırlığıyla o kocaman solunum borularına , kablolara bağlı olarak yaşama sımsıkı tutunması onun büyük bir savaşçı olduğunu gösteriyor.
Birde anneyi düşünün .. Hayata tutunmaya çalışan yavrusunu camların ardından izlemesi bir süre ona dokunamaması , kokusunun içine çekememesi ne kadar da üzücü ..
Ama şimdi Mert çok iyi (maşallah) kablolardan kurtuldu , solunum borularından kurtuldu :) Annesi artık ona sımsıkı sarılabiliyor , kokusunu içine çekebiliyor. Mert annesine gülümsüyor ve annesiyle konuşuyor :)Bir annenin istediği de bu değil mi ?
Buraya daha çok şeyler yazabilirim. Sayfalar yetmeyebilir belki ! Şimdi sizlere MERT'in annesi İrem hanım'ın doğuma girerken ki duygularını sizlerle paylaşmak istiyorum ..
''4 Şubat 2014 öğlen 12:30.Az sonra Mert'e kavuşmaya gidiyoruz.Kavuşmak mı, yoksa ayrılık mı bunun adı bilmiyorum. Bedenimi terketsin ama beni bırakmasın oğlum diye içimden bildiğim bütün duaları okuyorum,elimden sadece bu geliyor; Ardı arkası kesilmeden Allah'a yalvarmak . Bir de gülümsemek. Gülümsersen ve iyi şeyler düşünürsen her şey güzel olacak diyor içimdeki ses.Kendimi nasıl da zorluyorum ona inanmak için . Dediğini yapıyorum, gülümsüyorum ve Tuncay'ın elini sımsıkı tutuyorum.Hadi fotografımızı çekin diyorum.Tuncay dışında yanımda arkadaşım Zeynep , kardeşim Ahmet ve bir de doktorum var. Ameliyathaneye uğurlanırken benim gibi zorla gülmeyi becerebilecek kişileri istedim yanımda sadece.Gözgöze geldiğim de kendini koy verecek herkes ise yukarıda bekleyişe geçti bile.Epidurali takmadan Tuncay'ı ameliyathaneye almayacaklar.15 dakikalığına da olsa yapayalnız kalacağımı bilmek beni çok korkutuyor. Hasta bakıcı geliyor , tekerlekli yatağımı ameliyathaneye doğru itmeye başlıyor . Hayatımın en zor yolculuğu işte o an başlıyor.
Elimi karnıma götürüyorum,oğlumu seviyorum.Biliyorum ki hissediyor... Sana da , bana da bol şans oğlum .Bugün senin doğacağın gün..''
Mert'in annesi İrem hanım' ı instagramda takip etmek isterseniz ; littlefighterstr
İnstagram'da yeni takip etmeye başladığım ve yazdığı yazılarla , paylaştığı resimlerle insanı derinden etkileyen bir anne . Belki anne olmayanlar anlamaz diyebilirsiniz ama ben daha 18 yaşında olmama rağmen çok etkilendim yazdıklarıyla ..
Mert'i annesi ve babasının belki en çok ihtiyaçları olduğu şey sabır'dı. Sabır sabır sabır ! Çünkü o daha çok küçüktü.. Bakmaya , dokunmaya bile korkar insan .. Minicik savaşçı Mert diyorum ben ona. 700 gr ağırlığıyla o kocaman solunum borularına , kablolara bağlı olarak yaşama sımsıkı tutunması onun büyük bir savaşçı olduğunu gösteriyor.
Birde anneyi düşünün .. Hayata tutunmaya çalışan yavrusunu camların ardından izlemesi bir süre ona dokunamaması , kokusunun içine çekememesi ne kadar da üzücü ..
Ama şimdi Mert çok iyi (maşallah) kablolardan kurtuldu , solunum borularından kurtuldu :) Annesi artık ona sımsıkı sarılabiliyor , kokusunu içine çekebiliyor. Mert annesine gülümsüyor ve annesiyle konuşuyor :)Bir annenin istediği de bu değil mi ?
Buraya daha çok şeyler yazabilirim. Sayfalar yetmeyebilir belki ! Şimdi sizlere MERT'in annesi İrem hanım'ın doğuma girerken ki duygularını sizlerle paylaşmak istiyorum ..
''4 Şubat 2014 öğlen 12:30.Az sonra Mert'e kavuşmaya gidiyoruz.Kavuşmak mı, yoksa ayrılık mı bunun adı bilmiyorum. Bedenimi terketsin ama beni bırakmasın oğlum diye içimden bildiğim bütün duaları okuyorum,elimden sadece bu geliyor; Ardı arkası kesilmeden Allah'a yalvarmak . Bir de gülümsemek. Gülümsersen ve iyi şeyler düşünürsen her şey güzel olacak diyor içimdeki ses.Kendimi nasıl da zorluyorum ona inanmak için . Dediğini yapıyorum, gülümsüyorum ve Tuncay'ın elini sımsıkı tutuyorum.Hadi fotografımızı çekin diyorum.Tuncay dışında yanımda arkadaşım Zeynep , kardeşim Ahmet ve bir de doktorum var. Ameliyathaneye uğurlanırken benim gibi zorla gülmeyi becerebilecek kişileri istedim yanımda sadece.Gözgöze geldiğim de kendini koy verecek herkes ise yukarıda bekleyişe geçti bile.Epidurali takmadan Tuncay'ı ameliyathaneye almayacaklar.15 dakikalığına da olsa yapayalnız kalacağımı bilmek beni çok korkutuyor. Hasta bakıcı geliyor , tekerlekli yatağımı ameliyathaneye doğru itmeye başlıyor . Hayatımın en zor yolculuğu işte o an başlıyor.
Elimi karnıma götürüyorum,oğlumu seviyorum.Biliyorum ki hissediyor... Sana da , bana da bol şans oğlum .Bugün senin doğacağın gün..''
Mert'in annesi İrem hanım' ı instagramda takip etmek isterseniz ; littlefighterstr
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder