Kitabın ilk sayfası ..
Bu cümleleri yazabildiğim için
Allah’a binlerce kez şükrediyorum. Aklımı , ellerimi kullanabildiğim için ! Ama
başımdan geçen olaylar yüzünden bir tarafım hep buruk .. Ama bu isyan ettirecek
bir neden değil . Hayata küstürecek bir problem değil . Annem hep der kendinden yüksekleri değil aşağıdakileri
düşün , onların hayatlarını gör ne kadar çaresizler diye . Ama insanın elinde
olan bir şey değil . Görüyoruz onlarca insan mutlu , zengin hayatları muhteşem
.. Tabi ki bende özeniyorum . Diyorum kendi kendime neden ben onların yerinde
değilim ? Neden ben bu kadar mutlu değilim ? Hayat işte herkese adil
davranmıyor ! Olsun , sağlığımız yerinde olsun .Yediğimiz kuru ekmek olsun . Hayatta
her şey kısmet .
Kitabın ikinci sayfası ..
Bir annenin çaresiz ağlayışları , bir
babanın isyanları .. Ne kadar acı değil mi ? Şükret haline dostum, kardeşim ,
abim , ablam . İnsanlar sana acınası bir şekilde bakıyorlar . Kötü çok kötü
! Yazamıyorum içimdeki acıları , kötü
anıları dile getirmekte zorlanıyorum . Ama bunların hepsi imtihan , hepsi sınav
. Deneniyoruz . Ama bu çaresizliğin sonu
mutluluk olacak . Bir ışık yanacak . 15 yaşından beri sınav olan ama bir türlü
o dersten geçemeyen bir kızın hikayesi , yazdıkları bunlar . Ve hala devam
ediyor sınavım.. Hiç bu kadar istememiştim sınavın bitmesini . Benim ki sizin
bildiğiniz sınavlardan değil benim ki hayat sınavı . Çalışacak tek bir kitabım
bile yok . Olmadı. Tek bildiğim ve
yapmam gereken güçlü durmaktı . Ama yapamadım . Hep isyan ettim , hep ağladım .
Neden ben diye ? Kendimi , etrafımdakileri çok üzdüm . Ama yeter ! Şimdi gülme zamanı ..
